Verlangen jullie ook zo terug naar de tijd dat Corona gewoon een biertje was?
Hebben jullie ook zo’n zin om een terrasje te pakken en gezellig in de eerste zonnestralen samen uit hetzelfde bakje pinda’s te eten, jas aan jas tegen elkaar aan?
Helaas doorkruist Corona momenteel zoveel van onze kleinere en grotere verlangens.
Het vraagt aanpassingen in je pionieren. Misschien ligt de boel stil, of ben je juist volop in de weer om iets te betekenen voor je doelgroep of de wijde wereld om je heen. Misschien heb je je handen vol aan je privéomgeving, of zou je wel wat wíllen doen, maar weet je niet goed wat.
Stop dan even.
Neem even de tijd om stil te staan bij jezelf.
Net als iedereen ben ook jij een mens met gevoelens. Pioniers en andere geestelijk leiders hebben soms de neiging om dat te vergeten, of op de laatste plaats te zetten. Maar júist als pionier is het belangrijk om zelf te ervaren en toe te laten wat wellicht ook bij anderen leeft. Angst door de ongrijpbaarheid, of boosheid om alles wat nu niet kan. Verdriet, vanwege anderen, vanwege jezelf, vanwege de wereld. Twijfel over de zin van je bestaan, twijfel over je geloof misschien.
Het is belangrijk om die gevoelens te ervaren en niet weg te drukken onder bezigheden en mooie woorden of ze volledig te negeren.
Juist midden in deze gevoelens en emoties, midden in het ervaren van de realiteit is God vindbaar. Daar leeft Jezus, daar is Christus, daar kun je het vertrouwen ontdekken waar zo naar verlangt.
Dat kán. Dat lukt niet altijd.
Goed geloven is niet ‘de angst bezweren’ of altijd maar met mooie verhalen en vrome eisen vooraan staan in elke crisissituatie. Goed geloven is de realiteit durven aanzien en ervaren. En delen wat dat doet met je geloof en je twijfels.
De realiteit is op dit moment beangstigend en bedreigend. Negeer dat alsjeblieft niet, maar laat het er zijn. Voor jezelf en voor anderen.
Om daarná en daar middenin te ervaren dat dit niet het laatste woord heeft of zal krijgen. Nooit.
Dat gun ik je, dat je dat zo ervaart.
Maar soms is geloven ook alleen maar: ‘het uithouden in de ellende’.
Ook dat mag er zijn, óók bij pioniers.
Ik wens jullie de moed om kwetsbaar te zijn,
de kracht om zwak te zijn,
en het geloof om lief te blijven hebben.
