Niet die ene roos, of dat doosje bonbons, op die ene bijzondere dag, dat is de liefde niet.
Niet die brief, of die ene unieke persoon voor jou, dat is niet waar je naar verlangt.
Liefde is zoveel meer dan dat.
Liefde is overal, voor iedereen, en een hopeloos lastig portret.
Je herkent haar wel:
Liefde heeft de tijd.
Als ze er eenmaal is, blijft ze graag wat langer plakken, je krijgt haar niet zomaar weg.
Liefde vraagt geduld, een lange adem
Ze komt soms ongelegen, of je merkt ineens niks meer van haar.
Liefde komt nooit alleen voor jou.
Altijd wil ze zich delen. Niks geen jaloezie, of ijdelheid of zelfgenoegzaamheid. Ze staat altijd open voor iedereen.
Liefde laat zich niet voor een karretje spannen.
Nooit. In geen enkele situatie. Liefde wil niet worden geëist. Ze wil ook niet aan voorwaarden verbonden worden. Liefde wil vrij zijn en puur.
Liefde draagt geen mantel.
De mantel der liefde laat alles broeien en rotten.
Liefde durft onrecht te benoemen.
Dat is dapper van haar. Onrecht benoemen is moeilijk, verdrietig en spannend, maar de liefde kan het aan.
Liefde houdt van de waarheid, ook als die hard is of mensen verdrietig maakt.
Zelf wantrouwt ze ook niemand.
Liefde loopt niet weg,
ook niet als het moeilijk wordt, of eng.
Liefde blijft vertrouwen, telkens weer.
Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze en in alles volhardt ze. No matter what.
Geen mens kan de liefde vervangen of vervullen.
Wij zijn de liefde niet.
De liefde wil zich wel graag met ons delen,
bij ons komen buurten.
zomaar in onze levens zijn.
Gewoon, om ons laten voelen dat ze er is.
We kunnen haar niet bewijzen, we voelen haar ook lang niet altijd.
Maar toch kennen we haar,
verlangen we naar haar,
ervaren we haar soms,
zomaar, in de mensen om ons heen.
Veel liefde gewenst!
