Otto Grevink is pionierbegeleider van een kleine tien plekken. Geregeld is hij in gesprek met pioniers. Ook nu tijdens de corona crisis. Hieronder een impressie van een gesprek met Sijbrand Alblas, pionier op Ameland. Een interview over de impact van de maatregelen en voorzichtig vooruitkijken naar de komende zomer.
Hoe gaat het met jullie team?
Voor zover ik kan overzien gaat het met iedereen individueel nog goed. Hanneke Wansink is in deze periode zelfs verloofd met Marcel! Verder bellen en appen we met elkaar als team. Maar ik mis het wel dat we elkaar nu niet ontmoeten.
Hoe wordt de omgeving waarin jullie pionieren getroffen door het coronavirus?
Op Ameland is één coronabesmetting vastgesteld. Dat was iemand van de vaste wal. Die is weer naar huis teruggekeerd. Wel zijn er veel zorgen onder de eilandbewoners. De mensen hier leven van het toerisme en dat is er nu nauwelijks. Alle horeca is dicht. Veel eilanders zijn bang dat er bedrijven omvallen als er in de zomer niets verdient kan worden. Tegelijkertijd is er ook de angst dat het virus hier komt als de mensenstroom weer toeneemt.
Wat gaat er nu anders? Wat kan er? Wat kan er niet?
Onze pioniersboerderij De Plaats is de afgelopen maanden dicht gebleven. Alle geplande activiteiten zijn niet doorgegaan. Wel zijn er in De Plaats twee rouwdiensten gehouden. Hier zit je met een klein gezelschap namelijk intiemer dan in een grote kerk. De Sing-Inn en de ochtendzang zenden we nu uit via de radio. Verder hebben we onze bezoekers een kaart gestuurd en zijn er telefonische contacten. De ouderen hebben onlangs nog een bloemetje gekregen. Ook met onze jongeren blijven we in contact. Één van onze teamleden gaat met de tieners taarten bakken voor moederdag. Dat doet ze dan met twee van hen tegelijkertijd. In zo’n setting krijg je vast ook weer andere gesprekken.
Wat voor invloed heeft de coronacrisis op jullie plannen?
Juist in de zomerperiode hebben we normaal gesproken een heel intensief programma. Hoe deze zomer zal lopen is nog een groot vraagteken. Wel hopen we dat het in een aangepaste vorm mogelijk gaat worden om weer kleine groepen te ontvangen. Voor volgend jaar hadden we al het idee om een bezinningsweekend te organiseren. Juist deze crisis zet velen aan het denken over hoe ze hun leven willen inrichten. We willen met een gids het Amelandse wad verkennen en samen (een deel van) onze eigen avondmaaltijd bij elkaar sprokkelen. Centrale vragen in zo’n weekend zijn: ‘Hoe kun je als mens in balans leven met God, de natuur en anderen? Waar laat jij je door voeden? En wat ervaar je in jouw leven als ballast?
Wat zijn momenten die energie geven?
Het is mooi dat de Sing-inn en de ochtendzang via de radio toch door kunnen gaan. Juist in deze tijd is het fijn om te zingen en te bidden. We krijgen er veel positieve reacties op. Mensen hebben er behoefte aan. Zo voelen we ons toch met elkaar verbonden. Ook zijn er teamleden die met mooie ideeën komen en zo voor anderen klaarstaan. Zo nam een aantal teamleden het initiatief om bloemetjes met een groet vanuit De Plaats rond te brengen. Het is mooi om te merken dat de verbondenheid blijft, ook al zie je elkaar nu niet.
Wat zijn momenten die energie kosten?
Het is heel onzeker hoe de toekomst gaat lopen. Ook als pioniersplek zijn we afhankelijk van de richtlijnen van het RIVM. Het is dus lastig om grote plannen te maken. En je moet er nu telkens over nadenken wat wel en niet kan. Het zijn vreemde afwegingen die je moet maken. Je wilt er graag voor mensen zijn, maar je wilt ook niet het risico lopen om iemand te besmetten. Al dat denkwerk kost een hoop energie.
Hoe kijken jullie tegen de nabije toekomst aan?
We hopen natuurlijk dat het virus zich in de zomermaanden veel minder makkelijk zal verspreiden. Op wereldschaal is er dan al veel minder leed. Ook kan al het zorgpersoneel dan enigszins aan hun welverdiende rust toekomen. Dat staat nu voorop.
Voor onze pioniersplek hoop ik dat we de komende zomer in een aangepaste ruimte toch kleine groepen kunnen ontvangen. Maar ik besef heel goed dat onze problemen maar heel klein zijn vergeleken met die van anderen.
Wat geeft je hoop?
Sinds een aantal weken zijn onze beide kinderen overdag thuis en we gaan veel naar buiten. In het bos en op strand is het rustig, en overal zie je prachtige bloemen en bomen in bloei. Dat het na de winter uiteindelijk ook weer lente wordt geeft hoop! Dat is ook een belofte van God. Wij kunnen veel toekomstscenario’s uitdenken, maar aan die ene belofte houd ik mij toch het liefste vast.
Is er specifiek voor jullie pioniersplek iets waar we voor kunnen bidden?
Ik hoop dat we komende zomer als pioniersplek van betekenis kunnen zijn voor Amelanders en toeristen die nu getroffen zijn door de toestand in de wereld. Er is veel leed, echt nog wel meer dan we nu zien, en ik hoop en bid dat we een plek mogen zijn waar mensen weer op verhaal kunnen komen, en getroost worden door woorden van geloof, hoop en liefde.