In gesprek met Ronald

Over corona, hoop en een klein kunstproject

Otto Grevink is pionierbegeleider van een kleine tien plekken. Geregeld is hij in gesprek met pioniers. Ook nu tijdens de corona crisis. Hieronder een impressie van een gesprek met Ronald Koole, pionier in Kloetinge. Een interview over de impact van de maatregelen en voorzichtig vooruitkijken naar de komende zomer.

Hoe gaat het met jullie team?

We zijn weer in beweging. De start van onze plek en onze eerste activiteit (tentoonstelling met thema-avonden) werd doorkruist door de maatregelen rondom het coronavirus.

Hoe wordt de omgeving waarin jullie pionieren getroffen door het coronavirus?

Als het gaat om onze doelgroep en onze persoonlijke omgeving dan is dat niet meer dan gemiddeld. We moeten ons aanpassen zoals iedereen, en de moederkerk lag zo goed als stil. 

Wat gaat er nu anders? Wat kan er? Wat kan er niet?

De geplande tentoonstelling wordt in zijn geheel een jaar uitgesteld. We zijn ons aan het beraden op alternatieven.

We hebben een klein kunstproject geïnitieerd samen met de kerk. Een ieder die de kerk bezoekt voor een stiltemoment kan gelijk een bijdrage leveren aan het gezamenlijke kunstwerk. Online en in kleine groepen is er natuurlijk nog best een hoop mogelijk. Daar moeten we verder mee aan de slag.  

Wat voor invloed heeft de coronacrisis op jullie plannen?

De openingsactiviteit en andere activiteiten waren vooral gericht op elkaar ontmoeten in groepen. Dat ligt nu stil.

We merkten dat het plannen máken, in de steigers zetten, eigenlijk ook stil kwam te liggen. Ondanks de crisis heeft een ieder van ons eigenlijk privé nog meer dan voldoende te doen. Daarom kwam het stiekem misschien ook niet zo heel slecht uit dat activiteiten niet doorgaan, maar het was wel even het gevaar dat we stil zouden vallen. We zijn nu gelukkig weer op gang gekomen en we zijn plannen aan het maken. 

Hoe anders is de zomer in jullie omgeving en voor jullie zelf, en wat kunnen jullie met de ruimte die er ontstaat daarin betekenen als pioniers?

Onze tentoonstelling ging niet door maar we hebben wel het initiatief kunnen nemen voor een klein kunstproject waarbij mensen die voor stilte de kerk opzoeken ook nog even deel kunnen nemen aan het gezamenlijke kunstwerk. Dat zal geen storm gaan lopen in aantallen, maar dat is dan ook  juist net niet de bedoeling in deze tijd. Daarnaast kijken we of de gebruikelijk “koffie na de kerk” momenten op kunnen gooien voor heel het dorp en deze lekker in onze mooie tuin kunnen gaan doen.  

Wat zijn momenten die energie geven?

Ik denk als we samen aan het uitdenken zijn tijdens onze online vergaderingen, dat geeft ons wel energie. De ideeën en de gezelligheid en humor die tijdens een vergadering er ook zijn. Ook de bijdragen van onze pioniersbegeleider vinden wij allen belangrijk.

Wat zijn momenten die energie kosten?

Als er vanuit onmogelijkheden gedacht wordt of misschien wel de twijfel over de haalbaarheid en interesse voor activiteiten.

Hoe kijken jullie tegen de nabije toekomst aan?

We zijn erg benieuwd waar we uit gaan komen, wat wel allemaal kunnen gaan doen en wie daar bij aan gaat sluiten in de toekomst.

Het is mooi om op een ruimdenkende manier met ons geloof bezig kunnen te zijn om op die manier die andersgelovigen ook te bereiken. Het is ook fijn om te beseffen dat wij niet verantwoordelijk zijn om de wereld of de kerk te “redden” van de leegloop.

Wat geeft je hoop?

Succesverhalen van andere pioniersplekken en het zien van grote betrokkenheid bij mens en maatschappij ook vooral door mensen van buiten de kerk. Ook hier: we hoeven het niet alleen te doen.

Is er specifiek voor jullie pioniersplek iets waar we voor kunnen bidden?

Voor geduld en moed om te blijven volhouden en onszelf en onze pioniersplek de tijd te geven om zich te ontwikkelen en ter groeien.