Teveel of te weinig Jezus; dat komt altijd weer naar voren in de evaluatie van de halfjaarlijkse pionierstraining. Tijdens deze tweedaagse teamtraining komen zo’n 200 pioniers samen, om ervaringen te delen, toegerust te worden, te vieren en energie op te doen voor het werk op hun lokale pioniersplek. Het gaat om pionieren vanuit de Protestantse Kerk Nederland: een kerk waarin een veelkleurig palet aan protestantse stromingen is vertegenwoordigd. Van zeer orthodox tot zeer ruimdenkend. En dat zie je terug in de pioniersplekken. En dus ook in de halfjaarlijkse pioniers training.
Tijdens de training komen orthodoxe, ruimdenkende, evangelische, liturgische, oecumenische – en wat er nog meer te bedenken is aan bijvoeglijke naamwoorden in het protestantse spectrum – pioniers bij elkaar. Kenmerkend voor pioniers is, dat ze uitgesproken zijn in hun religieuze kleur en in de drive waarmee ze op een eigentijdse manier het ‘heil’ willen brengen. Ze hebben ervoor gekozen hun nek uit te steken, risico te nemen en te gaan voor wat ze geloven. Ze zien de noodzaak om dat binnen hun context woorden, handen en voeten te geven. Als pionier ben je niet geneigd snel water bij de wijn te doen, te relativeren en te veel grijstinten te zien in je gevonden zwart en wit. Je hebt soms een blind geloof in je eigen heil nodig om door te zetten in de geseculariseerde en weerbarstige context waarin je je als pionier vaak bevindt.
En al die pioniers komen met hun eigen uitgesprokenheid bij elkaar tijdens de halfjaarlijkse teamtraining. De een heeft het ‘discipelschap’ omarmd en trekt daarmee de wereld in, de ander pioniert met tarotkaarten. De een wil het evangelie onder moslims brengen, de volgende ziet veel in de aantrekkingskracht van liturgische vieringen. De ene pionier pioniert in een klooster setting op het platteland, de volgende leeft in een evangelisch getinte leefgemeenschap midden in de stad. Het is binnen PKN begrippen groen en rijp door elkaar.
Als je goed kijkt, zie je de kerkelijke kleuren er doorheen. Principiële pioniers die hun wortels hebben in de Gereformeerde Bond, pragmatische ‘volkskerk’pioniers, enthousiaste evangelische jonge honden, ruimdenkende en doenerige synodaal gereformeerde pioniers. En juist omdat pioniers zo uitgesproken zijn in hun opvattingen, zou je denken dat het moeizaam gevonden ‘eenheid in verscheidenheid’ van de Protestantse Kerk Nederland juist in de pioniers beweging onder grote druk zou komen te staan.
Anneke van der Velde
Klik hier (PDF) om het volledige artikel te lezen